Meewerken bij de Gebaksjuwelier deel 2 … of 3… of …?

Eens in de zoveel tijd houdt de Gebaksjuwelier een Facebookactie, waarbij je ‘een dagje meewerken in de bakkerij’ kunt winnen.

Zo leren wij onze klanten beter kennen en zien de winnaars hoe het er in de bakkerij aan toe gaat. Eén van de winnaars van de voorjaarsactie, Elsbeth, schreef hierover een verslag:

Op 5 mei was het zover! Ik mocht een dagje meelopen met de Gebaksjuwelier! Ik had er heel veel zin in en was benieuwd hoe een dag in een glutenvrij bakkerij eruit ziet.

Toen ik arriveerde kon de bedrijfskleding aan en het dagje kon beginnen! Ik was er klaar voor.

Ik begon met het snijden en inpakken van het brood.

Daarna demonstreerde Paula mij hoe ze croissantdeeg maakt. Wat een werk zit daarin, wat een fysieke handelingen! Toen het deeg klaar was, mocht ik helpen om de croissantjes te maken. Super leuk om daarna je ‘eigen’ croissantjes bruin te zien bakken in de oven. Veel tijd om daarvan te genieten was er niet, want we moesten door.

Er moest room gemaakt worden voor de aardbeientartelettes.  Ook weer helemaal handwerk! Wat een handelingen zitten er in 1 product! Ik had van tevoren niet verwacht dat echt alles helemaal zelf gemaakt wordt, geen half fabricaten. Dit maakt het werk super leuk, maar ook erg intensief!

De winkelbel klingelt vrolijk door, de klanten moeten tussendoor ook geholpen worden. Voor elke klant is er volop aandacht, er wordt wat gekletst, geadviseerd, soms zelfs geproefd. Wat is de sfeer hier fijn zeg! Als klant voelde ik dat altijd al.

Ik leerde van Paula hoe macarons gemaakt worden en, heel belangrijk, hoe ze smaken. Samen hebben we wat macarons ‘opgebouwd’ met verschillende soorten vulling en ingepakt. Ook moesten er nog wat zuccotto’s versierd worden.

Ondertussen was het middaguur al voorbij. Pauzetijd is even afwachten. Het werk moet af, de oven wacht niet en de klanten moeten geholpen worden. Maar toen er een rustig moment aanbrak, was het dan ook echt lunchtijd. Gewapend met een zelfgebakken croissantje liep ik de pauzetijd in. Geweldig dat er zelfs voor de lunch geen gluten binnenkomen. Iedereen eet het heerlijke brood van de Gebaksjuwelier.

Ook in pauzetijd klingelt de winkelbel en zo moesten Paula of Karin zich nog weleens naar de toonbank spoedden.

Na de pauze kwam mijn hoogtepunt. Ik mocht mijn favoriete haverkoeken helemaal zelf gaan maken. Het enige wat ik kreeg was het recept. En daar begon ik. Eerst alle ingrediënten verzamelen en afwegen. Wat een grote hoeveelheid deeg!!! En ook bij het maken van de haverkoeken viel de hoeveelheid handwerk mij weer op. Het pletten van de hazelnoten is letterlijk training van de armspieren.  Werken en work-out in 1! Hetzelfde geldt voor het transporteren van de enorm grote mengkom.

Toen het deeg klaar was, kon ik deegballetjes af gaan wegen en deze platdrukken tot koekvormen. Wat gaaf toen de platen met ‘mijn’ haverkoeken in de oven lagen te bruinen. Daar word je echt blij van!!!

Terwijl de haverkoeken in de oven lagen, mocht ik nog wat broden gaan bakken. Gaaf dat ik dat ook mocht doen!!  Ook hier weer veel handwerk.

Ondertussen waren ‘mijn’ haverkoeken klaar om uit de oven te komen. Mmmmm, wat een heerlijke geur!!

De broden konden nu in de oven, maar mijn dag zat erop. Wat was het gaaf zeg!!! Wat mij bij blijft is de gezelligheid en de warme sfeer. De passie waarmee deze bakkerij gerund wordt. Wat heb ik het naar mijn zin gehad!!!

Het viel mij echt op hoeveel er helemaal handgemaakt wordt. Geen wonder dat het altijd zo lekker smaakt! Puur ambachtelijke producten.

Moe, maar voldaan zat ik even later met een tas heerlijk brood en zelfgebakken haverkoeken in de auto. Ik ging weer huiswaarts, met veel mooie ervaringen rijker. Nagenietend reed ik naar huis. Het was een dag om niet meer te vergeten. Ik denk er dan ook nog vaak met veel plezier aan terug!

Dat is geheel wederzijds, Elsbeth! Hartelijk dank voor je hulp en je open blik. De vragen die je stelde, helpt ons verder met hoe we dingen aanpakken bij de Gebaksjuwelier. Dank je!

 

Schrijf je reactie in onderstaand commentaarveld.

Smakelijke groet,

Paula Onink

Gebaksjuwelier