Hoe het allemaal begon en waar het heen gaat

Het ontstaan van glutenvrije bakkerij de Gebaksjuwelier en de ontwikkeling zo ver

.

Kies maar

.

Twee verbaasde ogen keken mij over de bril aan. ‘Voor mij???’ Normaal kreeg ze bij elke traktatie op het dagcentrum een appelflap zonder suiker, vanwege haar diabetes. Elke traktatie weer. Zo’n 25 keer per jaar. Nooit eens wat anders, nooit eens iets te kiezen. Daar vond ik, als gebaksliefhebber, zoetekauw pur sang, moest verandering in komen. Dus maakte ik twee soorten suikervrije muffins om aan iedereen te trakteren en vooral om deze vrouw de keuze te geven. Hiermee scoorde ik punten! De verbazing werd vervangen door blijdschap. Of zag ik daar een vonkje dankbaarheid dat ik echt aan haar gedacht had?

.

Waardering

.

Wat het ook was wat mijn muffins teweegbrachten, ik zal het nooit precies weten. De mevrouw in kwestie had een verstandelijke beperking, haar uitingen waren niet altijd navolgbaar. Misschien had zij helemaal geen behoefte aan verandering, aan een keuze. Was zij meer gebaat bij het oude en vertrouwde? Wie zal het zeggen? In ieder geval gaf zij mij op dat moment het gevoel dat ze het gebaar zeer waardeerde. En dat was wat voor mij telde.

.

.

Ontstaan van de Gebaksjuwelier

.

Het was tevens een doorslaggevende factor voor het ontstaan van de Gebaksjuwelier. Iemand blij maken met gebak, terwijl er normaal gesproken geen of beperkte keuze is. Al vroeg na de beslissing een taartenwinkel te starten voor mensen met een restrictie in hun dieet kwam glutenvrij op mijn pad. Ik deed onderzoek naar waarom mensen glutenvrij eten, ging producten uit de supermarkt testen (over het algemeen was dat toen niet lekker). De gesprekken met mensen met coeliakie, het uitpluizen van internet en het proeven van glutenvrije producten in de winkel bevestigden mij in mijn plannen: een glutenvrije bakkerij moet er komen, zodat mensen met een glutenvrij dieet zorgeloos kunnen genieten van lekker glutenvrij brood en banket. Dat werd de missie. Zo gezegd, zo gedaan. In april 2014 gingen de deuren van glutenvrije bakkerij de Gebaksjuwelier open.

.

Zorgeloos glutenvrij genieten

.

Wat ik in die periode voor ogen had, was een bakkerij waar klanten konden kiezen uit een assortiment van glutenvrij gebak, brood en koek. Misschien nog een rekje met melen en andere bakmiddelen voor de glutenvrije thuisbakker. Daar zijn er heel veel van! De website zou interessante, waardevolle informatie bevatten voor mensen met coeliakie, mensen die om andere redenen glutenvrij moeten eten en af en toe een blog over het ondernemerschap en over de bakkerij zelf.

.

Ontwikkeling

.

In de 6 jaar die inmiddels verstreken zijn, is de doelstelling nog steeds het maken van lekker glutenvrij brood en banket. Aangevuld met producten die ook melkvrij zijn en zelfs eivrij (of helemaal vegan). Via de webshop zijn de meeste producten te bestellen. In de loop van de tijd is de webshop steeds uitgebreider geworden, nog meer keuze! De producten gaan of met de koerier mee naar de klant, of de klant komt naar de winkel. Op de website staan relevante blogs die met glutenvrij te maken hebben. De inspiratie voor de recente blogs haal ik vooral uit de dagelijkse praktijk in de winkel. Vragen van bezoekers in de winkel die mij uitdagen of het introduceren van een nieuw product. Bij mij zelf stromen de ideeën over juist de ondernemerszaken en persoonlijke ontwikkeling waar ik iets over kwijt wil. Het is dan de kunst om het te kunnen vertalen voor de glutenvrije lezer van dit blog, zonder dat het een persoonlijk dagboek wordt.

.

Sociale Werkplaats

.

Wat ik van te voren nooit had bedacht is dat de Gebaksjuwelier deels als een sociale werkplaats functioneert. Ja, het leek mij heel leuk om iemand met een verstandelijke beperking te begeleiden, net als in de dagcentra waar ik voorheen werkte. Maar dan zonder al het papierwerk, want daar was ik helemaal klaar mee. In die dagcentra zijn de begeleiders meer bezig met het invullen van lijsten en dagrapportage, en met vergaderen dan met de daadwerkelijke zorgverlening. Alles opgelegd door ‘boven’, door management die het gevoel met de werkvloer allang al kwijt was, of misschien waren hun handen weer gebonden door de overheid die met regels en protocollen de geldstroom proberen te beheersen. Daar had ik geen zin meer in.

.

Down met down

.

Sinds oktober 2017 werkt Hizkya, een man met Down Syndroom, bij de Gebaksjuwelier. Hij ervaart genoeg uitdagingen om nieuwe taken te leren en tegelijkertijd een lage hoeveelheid stress zodat hij niet constant op zijn tenen hoeft te lopen. En amper papierwerk voor mij! Ik zeg een win-win situatie!

.

.

Passanten

.

Naast deze medewerker zijn er al vanaf het prille begin ‘passanten’ geweest die tijdelijk bij de Gebaksjuwelier een handje hielpen. Passanten met ieder zijn of haar bagage, zijn of haar redenen waarom hij of zij geen reguliere baan heeft, daar een punt achter heeft moeten zetten of even een adempauze nodig heeft. Denk aan bijvoorbeeld burn out of andere psychische klachten. Door laagdrempelige taken te geven in een veilige, redelijk overzichtelijke omgeving kunnen de ‘passanten’ zijn wie ze zijn. Zonder oordeel, zonder verwachtingen (nou ja, er moet wel gewerkt worden!), met de mogelijkheid om weer te leren vertrouwen op zichzelf, om te verbinden met mensen om hen heen. Stapje bij stapje komen er echt wel verwachtingen om de hoek kijken. De werkzaamheden worden qua moeilijkheidsgraad uitgebouwd. Gewoon om ze net iets buiten hun veilige zone te brengen, maar wel met het vangnet van de bakkerij. De ‘passanten’ zijn voor de klanten meestal niet in beeld, omdat ze aanwezig zijn als de winkel gesloten is.

.

Doorstroom

.

Ik kan intens genieten als er een passant doorstroomt naar een vaste baan elders, hoe jammer ik het ook vind dat de wegen scheiden. Zo is één van de tijdelijke medewerkers, met een traumatische ervaring in de bagage, helemaal van studie gewisseld en werkt ze ondertussen voltijd in een reguliere bakkerij. In de periode dat ze bij de Gebaksjuwelier werkte, ontdekte ze haar passie voor het bakken en ging er voor! Dat ik een klein stukje van haar weg met haar heb mogen meewandelen voelt als een enorme eer.

.

Meer dan de som der delen

.

Het bieden van een veilige plek is voor mij, naast de oorspronkelijke doelstelling van het maken van glutenvrij brood en banket, de meerwaarde van de Gebaksjuwelier, van de bakkerij die ik tijdens de verbouwing en aanloop naar de opening zes jaar geleden gekscherend de werktitel ‘De Geflipte Appelflap’ noemde. Want tja, een beetje geflipt moet je wel zijn wil je hier werken. Al is het maar om met mijn (eigen-)aardigheden om te kunnen gaan 🙂

.

.

Ik leer ontzettend veel van de passanten in de Gebaksjuwelier. Juist als iemand zich in een meer kwetsbare periode bevindt is structuur en duidelijkheid belangrijk, merk ik. Ik ben niet diegene die dat automatisch in zich heeft, dat vergt van mij ook aanpassingsvermogen. Er zijn in al die jaren heel wat productieprocessen verbeterd door ‘passanten’, die een andere kijk op de situatie hebben. Nog een voordeel is dat het vaste personeel werk uit handen genomen wordt en kan zich helemaal focussen op de specialistische taken in de bakkerij.

.

En verder…

.

Laatst vroeg een medewerker hoe ik de toekomst van de Gebaksjuwelier zag. Het maken van glutenvrije producten blijft voorop staan. Aanscherpen en verbeteren van het assortiment (onder meer naar wensen van de klanten) heeft altijd de aandacht. Daarnaast zou ik het sociale aspect willen uitdiepen, zoals het op reguliere basis begeleiden van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zolang het papierwerk maar tot het minimum beperkt blijft…

.

Paula Onink

Gebaksjuwelier