Terug naar de kern
Als ondernemer is het handig om een plan te hebben, te weten waar je naar toe wilt en hoe je dat gaat bereiken. Echter niet zelden loopt het anders dan verwacht. De maatregelen rondom corona zorgden bij de Gebaksjuwelier voor een strak stijgende lijn in productie en aantal klanten. Dat is een zeer goede positie voor een onderneming, maar het was veelal productie stampen en hard werken. Nu is het de hoogste tijd voor nieuwe energie en om ondergesneeuwde plannen af te stoffen en uit te werken. Terug naar de kern.
.
Inspiratie
Begin juni, onderweg naar de cursus ‘Vegan Patisserie’ in Zaandam. Waarom ik die cursus ga volgen, vraagt de docent. Ik wil graag tips en trucs om het assortiment van de Gebaksjuwelier te kunnen uitbreiden voor mensen met een glutenvrij dieet die (ook) melk en ei niet willen of mogen eten. En ik kom er voor inspiratie. Dat is het zo ongeveer.
Na de eerste cursusdag neem ik het OV naar mijn tijdelijke verblijf aan zee. Het borrelt en gonst het in mij. De hele dag met patisserie bezig, luisteren naar een bevlogen vakdocent, ingrediënten proeven, de achtergronden van de andere cursisten horen, ideeën uitwisselen met bakker Suzette… alles komt voorbij.
Een duik in de koele zee doet wonderen voor de kolkende massa in mijn lijf en geest. De volgende ochtend is het tweede dat ik tegen bakker Suzette zeg: ‘Dit is het.’
Terug naar wat ik ooit voor ogen had met de Gebaksjuwelier: een bakkerij met de lekkerste en mooiste gebakjes voor mensen met een glutenvrij dieet. Mijn hart begint sneller te kloppen, ik zie de vitrine in Culemborg al gevuld vol verrukkelijke patisserie.
.
Terug naar de basis
Nu is het niet zo dat de Gebaksjuwelier een glutenvrije vegan bakkerij wordt, dat niet. Een deel van het assortiment zal zonder dierlijke producten gemaakt worden, om aan de behoefte van onze klant te voldoen. Onverwachts getriggerd door de cursus, realiseer ik mij dat een nieuwe bron van energie aangeboord is. Ik was kwijt waarom ik ooit dit bedrijf startte. Mijn missie ‘mensen met een glutenvrij dieet zorgeloos laten genieten van lekker glutenvrij brood en banket’ is nooit veranderd. Wat wel aan veranderingen onderhevig is, is wat en hoe ik het wil. Onder invloed van alles en iedereen drijf ik soms af in richtingen waar ik mij (achteraf) niet helemaal senang bij voelde. Overspoeld door wensen, vragen, verwachtingen, verplichtingen raak ik verder van mijn eigen kern.
Dat leidde een aantal jaren geleden tot een totale crash, ik stortte letterlijk in elkaar. Lees hier meer. Mijn conclusie was: A. dat nooit meer, B. het moet anders. Maar hoe dan?
.
Balans
Het is lastig de balans te vinden tussen wat er moet, wat er kan en wat ik wil, als ik niet weet wat ik wil. Duidelijk was wat ik niet wilde: zoveel stress ervaren dat ik er fysiek en mentaal onderdoor ging. Mijn focus lag daarom na de crash vooral bij mijn stressregulatie. Ik vroeg mijzelf af hoe ik kan voorkomen dat ik leegloop op wat moet en weinig energie heb om te ontdekken wat ik wil. Dat was mijn prioriteit. Pas als ik daar meer grip op had, kon ik weer verder met de creatieve lijn uit te zetten voor de bakkerij.
.
Ontladen en opladen
Stressregulatie heeft voor mij altijd gelijk gestaan aan sporten. Mijzelf afmatten was de geijkte manier voor mij om te ontladen en op te laden is sporten. Na vele stressgerelateerde blessures en mijn crash was het vertrouwen in mijn lijf finaal weggevaagd. Voorzichtig aan heb ik de handschoen weer opgepakt en sla ik minimaal 1x per week alle spanningen van mij af op de stootzak. Heerlijk. Na elke training fiets ik fluitend naar huis. Het vertrouwen in mijn lijf is helemaal terug. Toen de sportschool dicht ging vanwege lockdown, kon ik dagelijks mijn energie kwijt in online workouts van Team Body Project. Langzaamaan ontdekte ik dat ook zonder elke keer tot het gaatje te gaan, het fijn is om te bewegen. Minder cardio, meer Pilates.
.
Vreugde
Vorige zomer struinde ik door de boekhandel, op zoek naar iets te lezen voor op vakantie. Mijn oog viel op het boek ‘Alegría‘, vreugde in het Spaans. Het was een verzameling brieven aan een vriend met allerlei overpeinzingen over het leven, over de vreugde zien in alledaagse dingen. Dat is het ook hè, hoe zorg je dat er vreugde is in de dingen die je doet. Soms vergeet ik om plezier te hebben. Afgelopen herfst kreeg ik de vraag, gedrukt op een Pickwick theezakje: ‘Waar word je blij van?’ Zonder aarzeling rolde ‘de zee’ uit mijn mond. In het water zijn, het geluid van de golven, de wind, beetje dobberen, beetje zwemmen, gedragen worden door het water en verder niets. Gewoon zijn. That’s it.
Wat een theezakje allemaal teweeg kan brengen…. twee dagen later liep ik samen met man in de duinen om daarna een plons in de zee te wagen. Sodeknetter, wat knapt een mens daar van op. Ik nam mij voor om vaker naar de zee, of beschikbaar buitenwater in de buurt van Culemborg, te gaan. Een duik in koud water of een koude douche werkt voor mij perfect om een lange werkdag van mij af te spoelen.
.
Vergeet niet adem te halen
Zoals ik al schreef, soms kan ik mijzelf zo verliezen in alles wat moet, dat ik vergeet wat ik nu precies wil. Jaren geleden zag ik een bad met ijsklontjes bij de finish van een marathon staan. Ik was nieuwsgierig en vroeg een omstander wat daar de bedoeling van was. De naam Wim Hof viel, The Iceman, die door ademhalingstechnieken, mindset en blootstelling aan extreme kou zijn autonoom zenuwstelsel kan beïnvloeden (in een notendop). Fascinerend. Ik was al een tijdje bezig met zwemmen in koud water, dit was een kolfje naar mijn hand! Ik las wat, las nog meer, probeerde wat en deed er vervolgens helemaal niets mee. Totdat ik vorige zomer een workshop Ademwerk volgde, met een ijsbad als afsluitend onderdeel. Ik was ‘hooked’. Nee, niet aan de ervaring van 2 minuten in ijskoud water zitten, maar aan de ademhalingsoefeningen. Dat ik met mijn ademhaling zoveel impact kan hebben op mijn gehele lijf, op al mijn vezels, op mijn state of mind, op de mate van stressbeleving, mijn energielevel, op alles…. zo simpel, zo effectief. En ik hoef er nergens voor naar toe, want ik heb mijn ademhaling altijd bij mij. Net als jij trouwens. Overal, op elk van moment van de dag kan ik even bewust ademhalen. Een hele verademing. De ene keer gebruik ik het om mezelf te focussen, de andere keer heb ik wat meer power nodig en een volgende keer meer kalmte.
Nog steeds kan ik uit balans raken van wat het leven brengt, maar met sport, lol en aandacht voor mijn ademhaling ben ik sneller terug bij mijzelf. Ik krijg van mijn directe omgeving te horen dat ik minder snel gestrest ben, dat ik wat relaxter ben. De scherpe kantjes zijn er van af. Dat is fijn om te horen en zo voelt het ook. Het leven is lichter, luchtiger en er is meer ruimte en energie voor de dingen die ik wil doen. De dingen die moeten doe ik sneller, zodat er meer tijd is voor de leuke dingen.
.
Nieuwe energie
Dat brengt mij terug naar de cursus ‘Vegan Patisserie’. Het maken van gebakjes, het praten over gebak en (niet geheel onbelangrijk) het proeven van al dat lekkers wakkert mijn door alle dagelijkse beslommeringen bedolven passie weer aan. Dit is waar ik energie van krijg, dit is waar mijn hartje sneller van gaat kloppen. Terug naar de oorsprong van de Gebaksjuwelier. Geen zorgen, natuurlijk blijven we ook lekker glutenvrij brood maken, komt voor de bakker!
.
Hoe zorg jij dat je dicht bij jezelf blijft? Laat je reactie achter in het commentaarveld hieronder.
Smakelijke groet,
Paula
Psst: wil je meer van dit soort persoonlijke overpeinzigingen lezen? Kijk eens hier
Wat mooi dat jij zo open deelt over jouw pad, mooie levenslessen. Inspirerend!
Mooi om over je passie te lezen. We komen zeker binnenkort langs!
Mooie blog en mooi inkijk in jouw ‘drive’. Goed ook dat je benoemt dat je nog wel eens overspoeld wordt door wensen, vragen, verwachtingen, verplichtingen. Als consument verwacht je te vaak dat een winkel gewoon open is, in de huidige 24-uurs economie meer regel dan uitzondering. Dat het runnen van een winkel vooral hard werken is, ook als de winkel niet open is, dat is niet voor iedereen helder. We kunnen dus best wel wat zuiniger zijn op die harde werkers. Want wat als er geen gebaksjuwelier meer is, wat dan? Geniet van je nieuwe focus.
Ha Hans, dank je wel. Fijn dat je de 24 uurs economie aanhaalt. Dat is echt een ding voor de ambachtelijke sector. Als ik voor mijzelf praat: soms verwachten klanten dat je alles in één ogenblik kan maken. Dat werkt niet zo in een bakkerij. Dan is het aan mij en mijn team om goed onze grenzen aan te geven wat wel en wat niet mogelijk is. Als er geen Gebaksjuwelier meer is, hmmm… wat dan? Goede vraag. We gaan nog even door, hoor! Tot snel.
Mooi geschreven Paula!
Ik merk dat veel mensen in mijn omgeving (inclusief ikzelf) op zoek zijn naar een nieuwe balans, nieuwe energie. Door corona (en misschien ook door onze leeftijd en soms door een burnout) beseffen veel mensen dat ze het anders willen. Fijn dat jij gevonden hebt wat jou weer hernieuwde energie geeft! Ikzelf ben gelukkig ook hard op weg.
Hoi Miriam, dank je. Bij mij was de niet-epileptische toeval op vakantie 2018 duidelijk HET SIGNAAL dat dingen anders moesten. De persoon van Indiase(functie weet ik niet) die de EEG afnam in het ziekenhuis zei, terwijl ik daar door emoties overvallen lag te huilen, ‘Don’t be so hard on yourself’ met een dik accent. Ik hoor zijn stem nog zo vaak en dan doe ik een stap terug en is het tijd voor mijzelf. Fijn dat je op weg bent! x
Duidelijk verhaal, ook een goede om zelf nog eens terug te lezen als je even afdwaalt.
Ik ben ook druk aan het leren dicht bij mezelf te blijven, wat vind ik leuk en war krijg ik energie van gecombineerd met de “moetjes” van alledag.
Leren dat ik in alle moetjes ook veel van mijn gevoel kwijt kan en daarmee spelen maakt dat ook leuk, en dan blijf ik toch dicht bij mezelf.
Ja precies Daniëlle, ik lees mijn blogs regelmatig terug om weer te landen. De ‘moetjes’ moeten soms nu eenmaal. Ik vind deze altijd erg motiverend: geen to do lijst, maar een Tadáá lijst. Als je iets af hebt, strepen maar en Tadááá! En dan eventueel een klein dansje of een high five met jezelf. Fijne dag!
Wat heb je dat mooi verwoord. Dit is niet zomaar een blog over glutenvrij brood. Het is een soort van wijze levensles. Ik ga mij ook eens verdiepen in een ‘ademhalingstraining’.
Dank voor je prachtige blog en dat heerlijke brood🍀
Hoi Diana,
Dank je wel. Als je iets met ademhaling wil doen, kijk eens op internet bij een ‘ademcoach’ in je buurt. Ik weet dat hier in de regio veel yogascholen ook ademwerk aanbieden. Dat kan een ingang zijn.
Bake the world a better place <3