Leespauze
Je legt het boek even aan de kant. Het hoofdstuk wat je net uitgelezen hebt, heeft wat ruimte nodig.
Het ontluikende liefdesverhaal lijkt nu de grootste obstakels te overwonnen hebben. Niets staat hen nog in de weg?
De (eindelijk!) gevonden lichamen, in verre staat van ontbinding, moeten nu toch wel het politieonderzoek in een sneltreinvaart brengen.
Die ene zin in het hoofdstuk raakt je zo erg, dat het net is alsof de schrijver een stukje van je ziel blootlegt. Hoe kan dat nou?
Verwondering, verafschuwing, verbazing, ontroering. Je neemt even de tijd om dit te laten bezinken, te verteren, voordat je het boek weer oppakt. Want natuurlijk wil je antwoorden op de vragen die bij je opborrelen.
Het voelt alsof ik nu in zo’n fase zit. Het hoofdstuk ‘glutenvrije bakkerij Gebaksjuwelier’ is uit, maar het zit nog vers in mijn geheugen.
De bijzonder mooie en grappige momenten die nu en dan oppoppen, waardoor ik met een glimlach op mijn gezicht de wereld doorstap.
De minder fraaie dingen die gebeurd zijn, die een beetje spanning in mijn schouders geven en wat ik letterlijk van mij afschudt. Laat maar los…
En dan de woorden van klanten die mij raakten. Ja, een stukje van mijn ziel ligt nog ergens bij die klanten.
Tijd nemen om te verteren, afstand te nemen, los te laten en op te maken voor het nieuwe hoofdstuk.
Iedereen in mijn omgeving (of het nu klanten zijn, vrienden, of familie) is razend nieuwsgierig wat er na ‘De Gebaksjuwelier’ komt. Ik ook!
Weet je, ik had een jaar geleden zoveel plannen en ideeën om te doen, zodra ik de sleutel van mijn bedrijf had overhandigd aan weet ik niet wie welke kopers (de Camino de Santiago de Compostella lopen, Trailrunnen en nog meer). Al die plannen heb ik nu even terug op de plank gezet, vanwege een plottwist. Vlak voor de zomer kreeg ik klachten in mijn bekkenbodemgebied. Deze waren zo ernstig (achterwandverzakking) dat ik onder het mes ga. Tijdens onderzoeken kwam ook een cyste aan mijn eierstok aan het licht, deze wordt tegelijkertijd verwijderd. Het herstel van de ingreep is zo’n zes weken, pas daarna ga ik voorzichtig stappen ondernemen richting een nieuwe inrichting van mijn werkend leven. Wat en hoe? Dat komt wel. Het nieuwe hoofdstuk vormt zich al, een rustige aanloop met focus op mijn fysieke gezondheid.
Hoi lieve Paula,
Wat kun je het afscheid mooi verwoorden
Afscheid begint pas als alles achter de rug is
Eerst nú jezelf en je gezondheid
De zon en de inspiratie komt vanzelf
Liefs Francien van Breda